Sunday, May 6, 2012

---- कविता ----

माझाशी एकांतात
कुणी तरी बोलत ..
प्रेमावरच्या .आणि
विरहाच्या कविता
करून मागत ..

सार करून भागल कि हळूच म्हणत
तुझी कविता नाही समजत रे मला

मग मी सांगतो .
इतकं करण्या पेक्ष्या प्रेम केल असत
तुला पण माझ्या सारख काही सुचल असत

मग ती एका कोप~यात जावून बसते
माझ्या चेह~या वरच्या ता~याना एकट टिपत हसते

मी ही वेडा विचारतो तिला
का ग हसलीस ..

मग ती म्हणते  ..
विरह नको रे मला फ़क़्त प्रेम  हवय
विरहाची नाही रे अजून सवय ..

तुटलेल्या उल्का तारा होण्यासाठी तळमळतात
तश्याच माझ्या काही भावना एकांतात हळहळतात
प्रेमा साठी मी तुझ्या कविताच वाचते ..
अन विरहाचे शल्य कुठे तरी टोचते

म्हणून मला माझ्या कविता नकोयत

तुझ्याच कवितांवर प्रेम करायचं
एकट राहून सुद्धा तुझ्या साठी आयुष्यभर झुरायचं


ज्ञानदीप सागर

Friday, December 17, 2010

.... अश्या घडिची ....


अश्या घडिची साथ साजनी
भेट मला तू हीच मागणी ..

बागां मध्ये धूंडत होतो
फुलाफुलांत ही पाहत होतो
बागे मधली तू फुल राणी...

चिंतन करता मेघ गर्जना
वास्तवाशी भेट ह्या मना
बहरून जाईन ऐकून ही वाणी

शितल कोमल अंगावरुनी
पाहुन हसते रात चांदणी
न्याहाळ मजतु उघड पापणी


सूर्य ..

आजचे दिवस..

माझे राहत नाहित आजचे दिवस..!
येता जाता पुसतात आजचे दिवस...!!

कसा दुरावलो
तिच्या मनातून
का हरवलो ?
ह्या ह्रुदयातुन
पळताळत राहतो
मागचे दिवस ..!!

असा एकांती
पडून राहतो
थेंब डोळ्यातला
गळुन राहतो
आठवतात मग
सोन्याचे दिवस ..!!

(कधी अचानक )
उमटून जाते
नवे पावूल
हृदयाला होते
हृदयाची चाहुल
येणार असतात मग
पारावरचे दिवस..!!


सूर्य..

ओठ तरी (गझल )

ओठ तरी हलतातच माझे
सोन फुले फुलतातच माझे


साठवले गुलकंद मनाचे
स्वप्न असे पळतातच माझे


काय असा अवतार जहाला
ठार मला छळतातच माझे


आठवणी नुसत्या गुदमरल्या
अश्रु उगिच गळतातच माझे


मधुन असे वा~यावर कोणी
गीत मनी कळताताच माझे


रडत असा राहीन सुखाचा
भिजत नयन सुखतातच माझे



सूर्य ...

Saturday, November 13, 2010

सवेरा..




मै नहीं आइनेकी तरहा पाक
जो अपने कदम संभालकर चलू
मै उस रोशनी की इक किरण हु


जिस किरण से सवेरा होता है ...






सूर्य ....

असे कसे ती


असे कसे ती बोलुन गेली
हवे नको ते कोरून गेली

कधी खुला आकाश पहातो
मनात तारे ठेवुन गेली

किती मनाचा सर्व पसारा
ठिकान त्याचे दावुन गेली

सुरु कथा ही आजच झाली
दिवा परी अंधारून गेली

पडायचे प्रेमात न होते
दुखायला ह्रुदयातुन गेली

फुलायचे होते नजरेने
मिटून डोळे पाहुण गेली

लहानश्या माझ्याच जगाला
मिठीत त्या कवटाळुन गेली


सूर्य

Thursday, November 4, 2010

तोटक ...




कमळात जसा भवरा असतो
नयनात तसा गहरा असतो


मन चंदन आत जरी असते
वरचा भरजर नखरा असतो


नुसते कसले भय आज मला
दडपण मनचा पहरा असतो


अवकाश जरी लवले नसते
धरतीस बळी बकरा असतो


मकरंद कधी फुलला असता
गुलमोहर त्यात खरा असतो



सूर्य ...


(तोटक)
ललगा ललगा ललगा ललगा [मात्रा--१६]